Het somberen over ‘oude’ moeders slaat door, vindt Mensje Melchior. In plaats van te roepen ‘je bent te lahaat!’ kunnen we het beter makkelijker maken om laat aan kinderen te beginnen.
Wat! Pas na je 38ste proberen zwanger te worden? Je bent gek! Weet je wel hoe laag je kansen dan nog zijn? Straks moet je ivf en. Of eindig je zonder kinderen.’ Ik oogst meestal onthutsing wanneer ik- een 37-jarige twijfelaar-vertel dat ik heb besloten om de knoop pas na mijn 38ste verjaardag door te hakken. En dat ik, mocht het daarna niet lukken om zwanger te worden, dan waarschijnlijk wel een andere mooie invulling aan mijn leven kan geven. Gelukkig reageert niet iedereen even panisch; juist oudere vriendinnen met kinderen zeggen vaak dat ik groot gelijk heb om nog even te wachten en dat kinderen hartstikke leuk en lief, maar nou ook weer niet de hemel op aarde zijn. Maar vrouwen jonger dan ik, of even oud, vertellen verhalen over vrouwen die miskraam na miskraam kregen en waarschuwen dat je vruchtbaarheid met de jaren ‘schrikbarend’ afneemt.
Het is mij en mijn leeftijdgenoten de laatste jaren door gynaecologen, fertiliteitsartsen en beleidsmakers op het hart gedrukt: een slimme m
eid krijgt haar kind op tijd. We zijn in de media, en in lijvige rapporten van organisaties als de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg, uitgebreid gewaarschuwd voor het gevaar van te laat aan een gezin beginnen en die boodschap is inmiddels keihard geland. 30-plussers slaan elkaar met statistieken om de oren, op feestjes en in de kolommen van tijdschriften en kranten. — Lees hier verder.
Dit artikel verscheen in de Volkskrant van 25 mei 2013.
PS: Inderdaad heb ik op mijn 38ste de knoop doorgehakt en nu ben ik moeder van 2 kinderen. De eerste werd geboren toen ik 39 was, de tweede toen ik 41 was.
