Wie zijn ernstig zieke partner verlaat, kan rekenen op afkeuring van zijn omgeving. Dat doe je niet, zeggen de meeste mensen. Maar in de praktijk ligt het iets genuanceerder.
“Ik vond mijn zus zo gemeen”, zegt Lies Jansen (69, niet haar echte naam). “Ik heb echt geprobeerd haar te begrijpen, maar uiteindelijk heb ik haar drie jaar niet gezien. Ze ging weg bij haar man, die door de ziekte van Guillain-Barré op de ic belandde en uiteindelijk in een rolstoel terechtkwam. Hij kon helemaal niks meer en was volledig afhankelijk van haar. Van de ene op de andere dag pakte mijn zus haar koffers. ‘Zoek het maar uit’, zei ze. En ze ging, naar een andere man.”
Weggaan bij een ernstig zieke partner? Dat doe je niet. Je hoort voor diegene te blijven zorgen, hoe moeilijk het ook is. Mocht een vriend of familielid het in z’n hoofd halen om weg te gaan, dan veroordeel ik diegene, zegt driekwart van de mensen. Een kwart zou het contact zelfs helemaal verbreken. Dat blijkt uit onderzoek van Plus Magazine en het Helen Dowling Instituut onder 1358 Pluslezers.
Dat de soep nooit zo heet gegeten wordt als hij wordt opgediend, blijkt uit de cijfers als mensen het in hun omgeving meemaken. Bijna één op de vijf heeft zo’n situatie van dichtbij meegemaakt, meestal bij bekenden of bij Vrienden en familie. Ongeveer de helft van hen had begrip voor het verhaal van de wegloper, een kwart reageerde neutraal. En nog maar ruim een kwart veroordeelde degene die wegging. Lees hier verder.
